Inglourious Basterds

Στην κατεχόμενη απ' τα Γερμανικά στρατεύματα Γαλλία, κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, μια νεαρή Εβραία, η Shosanna (Melanie Laurent) γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας ολόκληρης της οικογένειάς της από τους Ναζί. Εκείνη όμως κατορθώνει να γλιτώσει και να δραπετεύει στο Παρίσι, όπου αποκτά νέα ταυτότητα και ζωή ως ιδιοκτήτρια ενός μικρού κινηματογράφου. Ταυτόχρονα, μια επίλεκτη ομάδα στρατιωτών, με επικεφαλής τον Υπολοχαγό Aldo Raine (Brad Pitt), αποφασίζει να εισβάλλει στη Γαλλία, και να κάνει τη ζωή των Γερμανών του 3ου Ράιχ κόλαση, μην αφήνοντας κανένα ζωντανό στο πέρασμά της. Οι 'Μπάσταρδοι' εφαρμόζουν στους Ναζί που συναντούν απάνθρωπες τιμωρίες, τις ίδιες που οι Ναζί εξασκούν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η ομάδα του Aldo Raine βρίσκει στο πρόσωπο μιας Γερμανίδας ηθοποιού (Diane Kruger)μία ανέλπιστη σύμμαχο στη μάχη που δίνει. Αλλά κι η Shosanna σύντομα θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο στο πλευρό τους.

Πιθανότατα δεν υπάρχει δημιουργός που να αγαπά περισσότερο αυτό που κάνει από τον Quentin Tarantino. Είναι ενθουσιασμένος που έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίζει από τα χολιγουντιανά στούντιο τα απαραίτητα χρήματα για να μεταφέρει στο πανί τα κείμενά του, όπως ακριβώς τα έχει ονειρευτεί, και δεν χάνει την ευκαιρία να το δείξει!

Ο Tarantino αγαπά παθολογικά το σινεμά! Ο φιλμικός του κόσμος συνίσταται σε ένα ξέφρενο σινεφιλικό παιχνίδι, ιδιαίτερα ερεθιστικό για όσους μοιράζονται παρεμφερές πάθος με αυτόν, απλώς αξιοπερίεργο για όλους τους υπόλοιπους. Συλλέκτης κινηματογραφικών εμπειριών, dj κινηματογραφικών εικόνων και αδιαμφισβήτητος μετρ του διαλογικού πινγκ πονγκ, το 'τρομερό παιδί' του αμερικανικού σινεμά γυρίζει ταινίες που θα ήθελε ο ίδιος να δει ως θεατής. Στην ουσία κάνει ακριβώς ότι και ο Scorsese με την μόνη (και ιδιαίτερα σημαντική) διαφορά ότι ο τελευταίος εντάσσει τις πάμπολλες σινεφιλικές αναφορές διακριτικότερα μέσα στο έργο του και είναι ιδιαίτερα προσεκτικός ως προς την ομοιογένεια του υλικού του.

Το ιδιότυπο ταραντινικό κινηματογραφικό παιχνίδι βρίσκει την κορύφωσή του με το «Inglourious Basterds»! Το χορταστικό αυτό έπος ξεκινά με μια μακροσκελή και ήδη κλασσική σκηνή ανάκρισης που παραπέμπει ευθέως στον Καλό τον Κακό και τον Ασχημο του τεράστιου Sergio Leone και, μέσα από μια ασταμάτητη ανταλλαγή λεκτικών πυρών και από μια διαρκή εναλλαγή κινηματογραφικών ειδών, καταλήγει σε μια εκρηκτική σεκάνς να ξαναγράψει την Ιστορία -που αλλού?- μέσα σε μια κινηματογραφική αίθουσα! Γιατί στο σινεμά μπορείς να αλλάξεις τα πάντα -ακόμα και τους βασικούς κανόνες ορθογραφίας!

Ειδική μνεία στον Christoph Waltz, έναν μέχρι πρότινος άγνωστο θεατρικό και τηλεοπτικό Γερμανό ηθοποιό που αναδεικνύεται σε ερμηνευτικό κολοσσό, πλάθωντας έναν 'κακό'που δεν χορταίνεις να βλέπεις στην οθόνη! Μια ερμηνεία που, αν η Ακαδημία των Όσκαρ έχει μισή τσίπα πάνω της, δε θα τολμήσει να μη βραβεύσει τον ερχόμενο Φλεβάρη. Εδώ που τα λέμε, όλο το καστ κάνει το χρέος του και με το παραπάνω, από τον Brad Pitt που τα τελευταία εξελίσσεται σε all-around performer έως τον too cool to be true Michael Fassbender του περσινού Hunger.

Επιτηδευμένα ατελές, πολιτικά ανορθόδοξο και ενίοτε ανεπανάληπτα ξεκαρδιστικό (στη σεκάνς που εξελίσσεται στο φουαγέ του κινηματογράφου μεταξύ του Hans Landa και 3 'μπάστερδων' δαγκώσαμε το μπροστινό κάθισμα από τα γέλια), το «Inglourious Basterds» δεν είναι μόνο η καλύτερη ταινία του Quentin Tarantino από την εποχή του «Reservoir Dogs»... είναι σινεμά από τα παλιά! Μια ταινία που δε θέλεις να τελειώσει ποτέ!

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 20-08-2009  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site