Manderlay

Το Manderlay είναι η δεύτερη κατά σειρά ταινία τις τριλογίας του Lars von Trier με την ονομασία "USA - Land of Opportunities" δηλαδή Η.Π.Α. - Γη των ευκαιριών. Τα άλλα δυο μέρη είναι τα Dogville που είδαμε πριν δυο χρόνια, και το Washington που θα γυριστεί αργότερα. Όπως και στο Dogville ο Trier ακολουθεί την μέθοδο του ΑμπρεχτικούΑ θεάτρου, με μίνιμαλ σκηνικά και ένα είδος θεατρικής παραγωγής που δίνει την ευκαιρία στους πρωταγωνιστές του να λάμψουν χωρίς να επισκιάζονται από σκηνικά, φωτογραφία, εφε και στηρίζεται κυρίως στους ήχους και στον φωτισμό.

Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του 1930 και Η Grace, ηρωίδα ολόκληρης της τριλογίας, αυτή τη φορά βρίσκεται σε μια φάρμα - φυτεία βαμβακιού ονόματι Manderlay, την οποία η ιδιοκτήτης Mam έχει κρατήσει σε απομόνωση από την υπόλοιπη Αμερική και δεν έχει ανακοινώσει στους σκλάβους της ότι η σκλαβιά έχει καταργηθεί εδώ και εβδομήντα ολόκληρα χρόνια. Η τύχη φέρνει την Grace στο Manderlay, όπου αποφασίζει να μείνει και να διδάξει στους σκλάβους αλλά και στην λευκή οικογένεια που διοικεί την φάρμα, τις έννοιες της δημοκρατίας και της ελευθέριας ώστε να τους προετοιμάσει για μια νέα ζωή σε μια ελεύθερη κοινωνία. Η Grace θα πάρει και πάλι πολλά μαθήματα για την ανθρώπινη συμπεριφορά και ιδιοσυγκρασία, κυρίως αυτή των νέγρων σκλάβων, ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από την πατρίδα τους με την βία και μεταφέρθηκαν σε μια νέα ήπειρο για να υποστούν τα πάνδεινα ως σκλάβοι. Η μήπως όχι;

Δυστυχώς τα πράγματα εδώ δεν κυλούν τόσο ομαλά όπως στο Dogville. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να έχει ο χαρακτήρας της Grace όπως παρουσιάζεται από την Bryce Dallas Howard, δεν έχει την δύναμη και την προσωπικότητα της Nicole Kidman. Κανείς δεν αμφισβητεί το ταλέντο της Howard αλλά εδώ ακριβώς λόγω τους είδους που το φιλμ αντιπροσωπεύει, χρειαζόταν μια πιο έμπειρη ηθοποιός να ΑκουβαλήσειΑ τον ρόλο της Grace. Ένα άλλο πρόβλημα που ξεχωρίζει το Manderlay από το Dogville είναι η αδυναμία του θεατή να ΑμπειΑ στην θέση της Grace αφού εδώ δεν είναι ένα θύμα αλλά θύτης μεταφορικά και κυριολεκτικά.. Επιπλέον η όλη ταινία αποκτά πολλές φορές ένα χαρακτήρα ντοκιμαντέρ σχετικά με το πως θα διδάξει η Grace τους σκλάβους και πως θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα που ανακύπτουν στην φάρμα..

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, ο Danny Glover εξαίρετος ως ο ΑαρχηγόςΑ και γηραιότερος άντρας των σκλάβων με ένα κρυμμένο μυστικό, είναι η φωνή της λογικής, ο Willem Dafoe, ως πατέρας της Grace, διαφέρει από τον James Caan, είναι πιο πατέρας και λιγότερο σκληρός γκάνγκστερ προσπαθώντας να μεταφέρει την εμπειρία του στην κόρη του, ενώ η αποκάλυψη είναι ο Isaach De Bankole που μετά το Ghost Dog, παίζει με άνεση τον ρόλο του όμορφου, δυνατού και περήφανου Timothy ενώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί περιστοιχίζουν με επιτυχία τους πρωταγωνιστές.

Το Manderlay δεν είναι κακό έργο. Για άλλη μια φορά ο Trier τα βάζει με επιτυχία κατά της Αμερικής τις δεκαετίας του Α30 ξεδιπλώνοντας τα επιχειρήματα του με έναν απλοϊκό αλλά κατανοητό τρόπο και με μια ανατροπή που φέρνει και πάλι την Grace στο σημείο να φύγει κυνηγημένη και φοβισμένη από το Manderlay. Περιμένουμε με αναμονή την τρίτη ταινία της τριλογίας ώστε να κρίνουμε το συνολικό έργο του αγαπητού Lars.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 10-11-2005  |  Διανομή: Playtime  |  Επίσημο Site