Δεκατριών (Thirteen)
12.09.2003

Από τον Παντελή Φραντζή

Υψηλές οι προσδοκίες για το σκηνοθετικό ντεμπούτο «Thirteen» της Catherine Hardwick, «θηλυκή απάντηση στο Kids του Larry Clark», όπως είχε τονιστεί από τη διοργάνωση. Το αποτέλεσμα όχι και τόσο αντάξιο των προσδοκιών. Οι αμήχανοι, ακατέργαστοι αφηγηματικοί ρυθμοί δεν κατάφεραν να στηρίξουν πειστικά την πλοκή σε μία κλιμακωτή πορεία ως την κορύφωση, ενώ ο βομβαρδισμός από καταστάσεις-κλισέ γύρω από τη δύσκολη εφηβεία της πρωταγωνίστριας, την επαφή της με τον κόσμο των ναρκωτικών και την απομάκρυνσή της από τη διαλυμένη της οικογένεια, δεν άφησαν περιθώρια ουσιαστικής συναισθηματικής αγκίστρωσης του κοινού. Οι ερμηνείες, μερικές φορές ενοχλητικά οριακές, αλλά κατά γενική ομολογία ερασιτεχνικές, εξισορροπούνταν από το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της Holy Hunter. Και μπορεί οι συνολικές εντυπώσεις από το «Thirteen» να άφησαν το κοινό σε μία κατάσταση χλιαρότητας, η παρουσία της σκηνοθέτιδας, ωστόσο, στο τέλος της προβολής, και η σύντομη συζήτηση με το εναπομείναν κοινό, έπεισε για το όραμα στο οποίο στηρίχθηκε η δημιουργία αυτή και της εξασφάλισε σίγουρα τη δεύτερη ευκαιρία για μελλοντικές προσπάθειες.